راهنمای مدیریت PLC قدیمی

طول عمر PLCهای قدیمی: سیستم‌های کنترل صنعتی شما چقدر می‌توانند دوام بیاورند؟

درک وضعیت PLCهای قدیمی

PLCهای قدیمی فقط تجهیزات فرسوده نیستند. این سیستم‌ها از مراحل مختلف چرخه عمر عبور می‌کنند. تولیدکنندگان معمولاً با تولید فعال و پشتیبانی کامل شروع می‌کنند. با این حال، آن‌ها در نهایت به پشتیبانی بالغ با دسترسی محدود به قطعات منتقل می‌شوند. در نهایت، تولیدکنندگان وضعیت پایان عمر را اعلام می‌کنند. در نهایت، سیستم‌ها منسوخ شده و تنها به بازارهای ثانویه وابسته می‌شوند.

سیستم‌های قدیمی رایج در حال استفاده

بسیاری از تأسیسات هنوز چندین خانواده PLC قدیمی را به کار می‌گیرند. پلتفرم‌های Allen-Bradley SLC 500 اغلب همچنان در خدمت هستند. به طور مشابه، کنترلرهای Siemens S5 در برنامه‌های مختلف به کار ادامه می‌دهند. سیستم‌های GE 90-30 و واحدهای Mitsubishi A-Series نیز طول عمر قابل توجهی در صنایع مختلف نشان می‌دهند.

چرا شرکت‌ها سیستم‌های کنترل قدیمی را حفظ می‌کنند

عوامل متعددی توضیح می‌دهند چرا کارخانه‌ها به استفاده از PLCهای قدیمی ادامه می‌دهند. این سیستم‌ها در ابتدا با ساختار مقاوم برای محیط‌های سخت طراحی شده بودند. علاوه بر این، هزینه‌های مهاجرت می‌تواند برای عملیات پیچیده به ارقام هفت رقمی برسد. نگرانی‌های سازگاری نیز موانع قابل توجهی ایجاد می‌کنند. کنترلرهای جدید ممکن است بدون سخت‌افزار اضافی با HMIها یا شبکه‌های موجود ارتباط برقرار نکنند. علاوه بر این، تیم‌های عملیاتی دانش عمیقی از سیستم دارند. آن‌ها منطق نردبانی خاص و روش‌های نگهداری را می‌فهمند.

خطرات احتمالی سیستم‌های کنترل قدیمی

ادامه استفاده از تجهیزات قدیمی چندین نگرانی را به همراه دارد. کمبود قطعات به طور فزاینده‌ای مشکل‌ساز می‌شود. ماژول‌های متوقف شده نیازمند جستجوی گسترده و خریدهای پرهزینه هستند. علاوه بر این، توقف ناگهانی تولید تأثیرات مالی قابل توجهی ایجاد می‌کند. توقف پنج روزه تولید می‌تواند برای برخی عملیات بیش از ۱ میلیون دلار هزینه داشته باشد. آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری نیز با سیستم‌های بدون پشتیبانی ظاهر می‌شوند. در نهایت، تعداد تکنسین‌هایی که با محیط‌های برنامه‌نویسی قدیمی مهارت دارند کاهش می‌یابد.

تعیین طول عمر واقعی سیستم

چندین عامل بر مدت زمان قابل استفاده بودن PLCهای قدیمی تأثیر می‌گذارند. محیط عملیاتی به طور قابل توجهی طول عمر تجهیزات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سیستم‌ها در مناطق تمیز و کنترل شده از نظر آب و هوا بهتر از شرایط سخت عمل می‌کنند. اهمیت برنامه نیز تحمل ریسک را تعیین می‌کند. تجهیزات غیرضروری ممکن است توجیه‌کننده عملیات طولانی‌تر باشند. علاوه بر این، موجودی قطعات یدکی مستقیماً بر پایداری تأثیر می‌گذارد. قطعات یدکی جامع اجازه می‌دهند سیستم‌ها عمر طولانی‌تری داشته باشند.

چارچوب تصمیم‌گیری استراتژیک: تعمیر یا جایگزینی؟

سازمان‌ها باید هر وضعیت را به صورت جداگانه ارزیابی کنند. تعمیر اغلب برای برنامه‌های غیر بحرانی منطقی است. این رویکرد به ویژه زمانی که خدمات پشتیبانی شده توسط گارانتی همچنان در دسترس باشند، به خوبی عمل می‌کند. علاوه بر این، هزینه‌های معقول قطعات یدکی از تصمیمات تعمیر پشتیبانی می‌کند. با این حال، در شرایط مختلف جایگزینی ضروری می‌شود. خرابی‌های مکرر سیستم معمولاً توجیه‌کننده نوسازی هستند. برنامه‌های بحرانی ماموریت نیز به سخت‌افزار قابل اعتماد و پشتیبانی شده نیاز دارند.

مراحل عملی برنامه‌ریزی مهاجرت

با مستندسازی جامع سیستم شروع کنید. تمام مدل‌ها و سن کنترلرها را ثبت کنید. نسخه‌های فرم‌ور و وضعیت پشتیبانی را یادداشت کنید. قطعات یدکی موجود و شرایط آن‌ها را مستند کنید. سپس، اهمیت عملیاتی هر سیستم را ارزیابی کنید. نقاط شکست تک را فوراً شناسایی کنید. سپس، الگوهای خرابی و تاریخچه تعمیرات را نظارت کنید. میانگین زمان بین خرابی‌ها را به طور مداوم پیگیری کنید. در نهایت، محرک‌ها و جدول زمانی جایگزینی را به وضوح تعیین کنید.

سناریوی کاربردی دنیای واقعی

یک کارخانه بزرگ فرآوری مواد غذایی با خرابی‌های مکرر PLC مواجه بود. سیستم GE 90-30 آن‌ها سالانه باعث از دست رفتن چندین دسته تولید می‌شد. شرکت یک استراتژی مهاجرت مرحله‌ای را اجرا کرد. آن‌ها با خطوط تولید حیاتی‌ترین شروع کردند. کنترلرهای جدید PACSystems RX3i به طور قابل توجهی قابلیت اطمینان را بهبود بخشیدند. علاوه بر این، قابلیت‌های شبکه‌سازی مدرن جمع‌آوری داده‌ها را افزایش داد. عملیات در سال اول ۴۵٪ کاهش زمان توقف داشت.

توصیه‌های کارشناسی برای نوسازی سیستم

از تجربه حرفه‌ای من، برنامه‌ریزی پیشگیرانه ضروری است. منتظر خرابی فاجعه‌بار برای اجبار به مهاجرت نباشید. در عوض، یک نقشه راه استراتژیک برای ارتقاء سیستم کنترل توسعه دهید. در نظر بگیرید که دستگاه‌های دروازه‌ای را به عنوان راه‌حل‌های موقت پیاده‌سازی کنید. این محصولات ارتباط بین شبکه‌های قدیمی و مدرن را برقرار می‌کنند. علاوه بر این، مستندسازی جامع برنامه را حفظ کنید. نسخه‌های پشتیبان فعلی با توضیحات در طول مهاجرت بسیار ارزشمند می‌شوند.

آینده‌نگری در سرمایه‌گذاری اتوماسیون شما

سیستم‌های کنترل مدرن مزایای قابل توجهی فراتر از قابلیت اطمینان ارائه می‌دهند. PLCهای معاصر قابلیت‌های داده‌ای پیشرفته‌تری دارند. آن‌ها به طور مؤثرتری با سیستم‌های اجرای تولید یکپارچه می‌شوند. علاوه بر این، از پروتکل‌های امنیت سایبری بهبود یافته پشتیبانی می‌کنند. در حالی که مهاجرت نیازمند سرمایه‌گذاری قابل توجهی است، مزایای بلندمدت معمولاً هزینه را توجیه می‌کند. شرکت‌ها انعطاف‌پذیری عملیاتی و کاهش هزینه‌های نگهداری را به دست می‌آورند.

سؤالات متداول

یک سیستم PLC قدیمی چگونه تعریف می‌شود؟

وضعیت قدیمی زمانی آغاز می‌شود که تولیدکنندگان تولید فعال را متوقف کرده و پشتیبانی را محدود می‌کنند. این سیستم‌ها معمولاً فراتر از عمر خدماتی که برای آن طراحی شده‌اند کار می‌کنند.

PLCهای قدیمی معمولاً تا چه مدت می‌توانند عملیاتی باقی بمانند؟

سیستم‌های به‌خوبی نگهداری شده اغلب ۱۰ تا ۲۰ سال فراتر از پایان رسمی پشتیبانی کار می‌کنند. با این حال، هزینه‌های نگهداری و ریسک خرابی به طور قابل توجهی با گذشت زمان افزایش می‌یابد.

خطرات اصلی ادامه استفاده از تجهیزات قدیمی چیست؟

کمیابی قطعات، افزایش هزینه‌های نگهداری، آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری و کمبود تخصص فنی مهم‌ترین نگرانی‌ها هستند.

شرکت‌ها چه زمانی باید جایگزینی سیستم را در اولویت قرار دهند؟

زمانی که با شکست‌های مکرر، قطعات یدکی در دسترس نباشند یا برنامه‌های حیاتی که نیاز به حداکثر قابلیت اطمینان دارند مواجه می‌شویم، جایگزینی فوری می‌شود.

سازمان‌ها باید برای برنامه‌ریزی مهاجرت چه گام‌های اولیه‌ای بردارند؟

با مستندسازی جامع سیستم و ارزیابی اهمیت شروع کنید. سپس یک استراتژی مهاجرت مرحله‌ای متناسب با برنامه‌های عملیاتی و چرخه‌های بودجه توسعه دهید.

برای اطلاعات بیشتر، موارد محبوب زیر را در Autonexcontrol بررسی کنید